Σε απόσταση 25 χλμ. νοτιοδυτικά της πόλης βρίσκεται το πανέμορφο γραφικό ψαροχώρι του Αμβρακικού. Η διαδρομή για να φτάσεις είναι μαγευτική καθώς διανύεις έναν στενό δρόμο ανάμεσα στη λιμνοθάλασσα Λογαρού από την μία και τον Αμβρακικό κόλπο
από την άλλη.
Η Κορωνησία είναι ένας μικρός παράδεισος για τους παρατηρητές πουλιών, για υπαίθριες δραστηριότητες, για περιηγητές που γοητεύονται από βυζαντινά μνημεία (έχει κι απ’ αυτά!), ακόμα και για τους… καλοφαγάδες. Η μεγάλη πλειονότητα των περίπου 350 μόνιμων κατοίκων της Κορωνησίας ασχολούνται με την αλιεία, πράγμα που σημαίνει πως το φρέσκο ψάρι δεν λείπει ποτέ από τα ταβερνάκια του χωριού.

Μοναδικό είναι το ηλιοβασίλεμα που χρυσαφίζει τα νερά με ένα ιδιαίτερο πορτοκαλοκίτρινο χρώμα και αναδυκνύει το μεγαλείο της φύσης αλλά και του Αμβρακικού Κόλπου.
Σε αντίθεση με άλλα παρόμοια μέρη ανά την Ελλάδα, η Κορωνησία μοιάζει βγαλμένη από ταινία και η ηρεμία του τοπίου αμέσως κυριεύει τις αισθήσεις προσκαλώντας σας να εξερευνήσετε αυτή την άγνωστη γωνία της Ελλάδας.
Μια επίσκεψη, όμως, στην Κορωνησία δεν μπορεί παρά να μην περιλαμβάνει και την ιστορική εκκλησία της Γεννήσεως της Θεοτόκου. Ο σημερινός ναός αποτελεί το μοναδικό σωζόμενο τμήμα ενός πολύ παλιού μοναστηριού που ιδρύθηκε κάπου στον 10ο αιώνα. Από τότε και για πάρα πολλά χρόνια, η ιστορία της μονής χάνεται στα βάθη των αιώνων και κανείς δεν ξέρει μέχρι που έφτασε η φήμη του παλαιού βυζαντινού μοναστηριού.
Μία επίσκεψη στην εκκλησία αξίζει καθώς η τοποθεσία που είναι χτισμένη σας δίνει την ευκαιρία να θαυμάσετε από πρώτο χέρι την μοναδική θέα του Αμβρακικού

Τα πολυάριθμα νησάκια που φαίνονται διάσπαρτα λέγεται ότι παλαιότερα ήταν ενωμένα μεταξύ τους.
Οι λιμνοθάλασσες Ροδιά, Λογαρού και Τσουκαλιό όπως και η Παλιομπούκα, που είναι το κέντρο ενός ξεχωριστού υδροβιότοπου με πασίγνωστα αλιεύματα αλλά και σπάνια πουλιά.
Φροντίστε να δείτε τους υγροβιότοπους και να παρακολουθήσετε τα σπάνια πτηνά. Ο Αμβρακικός Κόλπος είναι ένα από τα πιο σημαντικά οικοσυστήματα στον χώρο της Μεσογείου. Μάλιστα, εδώ διαχειμάζει περίπου το 1/3 του συνολικού πληθυσμού των υδρόβιων πουλιών της Ελλάδας.

ΚΟΠΡΑΙΝΑ
Φιλοξενεί Μουσείο Φυσικής Ιστορίας, που λειτουργεί με τη φροντίδα της Εταιρείας Ανάπτυξης Αμβρακικού.
Το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Κόπραινας παρέχει ενημέρωση σχετικά με το οικοσύστημα της περιοχής (ενημερωτικά φυλλάδια, φωτογραφικό υλικό, προβολή βίντεο και διαφανειών), με στόχο την περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση των επισκεπτών και πρέπει να τεθεί ξανά σε λειτουργία ώστε να αποτελέσει και προορισμό για Σχολικό Τουρισμό.

Κούλια (Φρούριο) Κορωνησίας
Το κάστρο Κούλια είναι ένα μικρό, καλοδιατηρημένο φρούριο στο νησί της Κορωνησίας, στο νότιο τμήμα του οικισμού. Εποπτεύει τον Αμβρακικό κόλπο μαζί με το «δίδυμο» και πανομοιότυπο κάστρο της Λασκάρας, στο ομώνυμο ακρωτήριο που εισχωρεί μέσα στον κόλπο από την πλευρά της Πρέβεζας.
Η λέξη «κούλια» όπως καθιερώθηκε να ονομάζεται προέρχεται από την τουρική «kulla» (περσική «qulla») και σημαίνει την κορυφή ή τον πύργο. Τέτοια έργα αποτελούν τμήματα αμυντικού δικτύου και βρίσκονται σε κομβικά σημεία από όπου εποπτεύουν την γύρω περιοχή.
Το οχυρό της Κορωνησίας θεωρείται ότι κατασκευάστηκε στην αρχή του 19ου αιώνα από τον Αλή πασά, με σχέδια του συνταγματάρχη του γαλλικού στρατού, Guillaume de Vaudoncourt και με την επίβλεψη του Ιταλού μηχανικού, Monteleone.
Είναι οι ίδιοι αρχιτέκτονες που έκτισαν το Φρούριο του Παντοκράτορα Πρέβεζας, τον Προμαχώνα στα Πευκάκια Πρέβεζας, και το Φρούριο της Ανθούσας Πάργας.
Σύμφωνα με μια άλλη υπόθεση, το οχυρό κατασκευάστηκε πολύ αργότερα, ίσως το 1860, σε μια εποχή που οι Τούρκοι έκαναν προσπάθεια να ενισχύσουν την άμυνα των συνόρων τους, στη βόρεια πλευρά του Αμβρακικού. Την εποχή αυτή η περιοχή ήταν στη μεθόριο μεταξύ Ελλάδας-Τουρκίας.
Υπάρχει, ωστόσο και η άποψη που διατύπωσε ο Κωνσταντίνος Δημ. Ρώσος, σύμφωνα με την οποία το φρούριο είναι πολύ αρχαιότερο και κατασκευάστηκε αρχικώς από Ενετούς. Με την μάχη της Κορωνησίας, το 1829 το κατέλαβε ο Ελληνικός Στρατός και το 1850 περιήλθε και πάλι στα χέρια των Τούρκων μετά την ανταλλαγή της Εύβοιας με τον Αμβρακικό.
Το κάστρο είναι κυκλικό με δυο ισοϋψείς πύργους που προσαρμόζονται στην περίμετρο του σε αντιθετικές θέσεις. Έχει μία είσοδο υπερυψωμένη και προσβάσιμη με ράμπα. Σήμερα φιλοξενεί κατά καιρούς διάφορες πολιτιστικές εκδηλώσεις και κάποιες φορές λειτουργεί ως δανειστική βιβλιοθήκη.